En nu zie ik een bruinvis!

We zijn nog niet weggevaren van het veldkantoor of de eerste yangtzebruinvis laat zich al zien vanaf de boot. En de gehele boottrip zullen we vergezeld worden door bruinvissen, waarvan er nog 1200 in totaal zijn. We zien er ong 35, vaak in paartjes of groepen van 4. Net als eerdere trips moet ik erg slikken om het contrast tussen de kwetsbare, schuwe bruinvis en de grootschalige ontwikkelingen als zanddelving en scheepvaart.

Een andere grote bedreiging voor de bruinvis blijkt de lage visstand te zijn. Die eigenlijk relatief makkelijk te verbeteren zou moeten zijn. In heel Poyang schijnen maar 1000 mensen afhankelijk te zijn van visserij, dat is 0,0001% van het BNP van deze provincie. Het vissen is al illegaal in de reservaten, alleen worden de lokale overheden vaak omgekocht om een oogje toe te knijpen. Mijn collega Zhang Chen blijft benadrukken dat we hier relatief makkelijk een oplossing voor zouden kunnen vinden. Het vinden voor alternatieve inkomsten is voor deze kleine groep schijnbaar goed mogelijk.

Een ontwikkeling waar WWF erg mee worstelt is de aanleg van een dam tussen het meer en de Yangtzerivier. De provinciale overheid wil het waterniveau constant houden voor de landbouw en visserij. Terwijl de natuurlijk fluctuatie tussen zomer en winter wel 13 meter is. Dat is precies de reden dat hier zo veel vogels zitten. Eerder hebben we hier (weliswaar heel voorzichtig) succesvol tegen gelobbyt maar er blijken toch weer nieuwe plannen te liggen. Minder ingrijpend dan de vorige (een sluis in plaats van een dam) maar toch heftig. We praten lang over hoe we dit moeten aanvliegen.
Tijdens het afscheidsdiner komt een van de ministeriemedewerkers met me proosten. Ik zeg dat ik haar maar stoer vind met haar glas vol sterke drank (zelf zit ik slap aan de thee). Nee, gniffelt ze, ze houdt iedereen voor de gek. Het is water! Ze willen namelijk graag zwanger worden, deelt ze me mee. En dan krijg ik allerlei details te horen over wanneer het wel eens raak zou kunnen zijn. Ik vind haar echt schattig. Zoiets zouden we in Nederland toch niet zo snel met wildvreemden delen? Laat staan met wildvreemde buitenlanders.